Followers

Saturday, 30 July 2011

Peristiwa satu Ramadhan (bahagian 2)

bahagian 1: sini

Guwa terus pergi mendapatkan Arep. guwa ingat beliau dah siap. rupanya baru nak packing barang. cilaka. masa bai masa! membe punya pasal guwa tunggu jugak. Dalam sepuluh minit macam tu baru selesai.

 ''eh Rep buat apa kau pakai mask tu?''-tanya guwa dekat Arep. sambil memerhatikan gelagat membe guwa pakai mask.


 ''safety purpose lah. lagi pun ustaz Fadzli yang bagi dekat aku''-jawab Arep. ustaz Fadzli merangkap felo B4. memang ambil berat dengan kebajikan anak buah beliau. suara pertama yang aku dengar waktu subuh suara ustaz lah. subuh subuh subuh. keh keh keh.


 ''eh kau ada ekstra tak? aku nak pakai jugaklah. haha''-mintak guwa dekat arep. maklumlah masa tu virus selesema babi memang top. babi yang selesema orang yang mati. babi!

 Sudahnya dua-dua orang pakai mask tunggu teksi dekat depan pondok pengawal. tapi guwa pakai kejap je. jatuh la market guwa nanti. awek-awek pandang guwa separuh muka je.


 ''Rep. nanti singgah kejap dekat BSN Kuala Pilah ye. aku nak cucuk duitlah. tak lepas kalau nak balik ni''-soal guwa dekat Arep. wallet guwa kebetulan tengah kering masa tu. cukup nak bayar tambang teksi ke stesen bas Kuala Pilah je.

 ''tak kisah, aku no hal''-balas Arep. guwa tak nampak sebarang tanda perubahan dekat wajah beliau.


 ''kau ok tak ni?''-soal guwa. cuba untuk memastikan keadaan Arep.


 ''Aku ok lah. jangan risau. cuma tak boleh kena panas sangat''-jawab Arep.

 Sambil tunggu teksi. guwa cek henpon guwa. mana lah tahu ada mesej yang masuk. satu pun takda. bateri henpon guwa tinggal dua bar je. kredit? kredit guwa pun dah tinggal sikit. alang-alang nak withdraw duit baik guwa topupkan henpon guwa sekali. senang sikit kalau jadi apa-apa. ye tak?

 Teksi yang ditunggu pun dah sampai. guwa dengan Arep je yang naik teksi tu. Allah dah pun uji guwa  masa tu. tandanya? bateri guwa tinggal dua bar. dalam wallet guwa langsung takda duit. cukup nak bayar tambang teksi. kredit dalam henpon guwa pun berapalah sangat. ujian guwa belum habis lagi.

 Dalam sepuluh minit lagi sampailah dekat stesen bas Kuala Pilah. guwa duduk sebelah pak cik yang bawak teksi. Arep duduk belakang sorang-sorang. tak banyak pun yang nak dibualkan dalam teksi tu. guwa dah terfikirkan rumah sambil muka mak dengan abah guwa asyik terbayang-bayang je. sumpah guwa rindu lama tak jenguk diorang.

 Pelik jugak guwa. senyap je Arep kalau tak bukan main riuh lagi bercakap. tapi guwa tak syak apa-apa pun. penat menunggu teksi agaknya. perut guwa pun dah lapar. tak sempat nak jamah apa-apa pun lepas solat Jumaat tadi. sabar lah tak lama mana pun. balik rumah karang baru guwa makan. pak cik teksi tu betul-betul park dekat tepi stesen bas. guwa pun terus hulur duit tambang dekat beliau.

stesen bas Kuala Pilah

''Meer nah ambik duit ni!''-arah Arep dekat aku. sambil menghulurkan duit ke depan. guwa pun terus capai. masa ni guwa dah perasan ada yang tak kena dengan Arep. muka beliau dah tak tentu arah. guwa rasa tak sedap hati masa ni. mungkin mainan perasaan guwa kot. guwa pun terus hulur duit tambang Arep dekat pak cik teksi. dengan mengucapkan terima kasih guwa pun keluar dari teksi sambil membawa keluar barang-barang guwa.


''eh Rep aku pergi toilet kejap eh? tak tahan lah.''- cakap guwa dekat Arep.entah kenapa jantung guwa makin berdegup kencang.guwa dah rasa semacam je petang tu. guwa pun tak tahu kenapa guwa boleh tinggalkan Arep macam tu je. makin lama makin jauh guwa tinggalkan Arep yang berada dekat belakang. memang guwa tak tahan sangat nak terkucil ni. dari tadi guwa tahan. guwa pun letak barang-barang dekat tepi  tandas.

 Setelah guwa bayar 50 sen dekat mak cik yang jaga toilet tu guwa pun masuk. makin lama jantung guwa berdegup kencang hati guwa dah lain macam. lepas je guwa tunaikan haja. tiba-tiba guwa dengar orang kecoh-kecoh dekat luar tandas.


''apa hal yang bising dekat luar tu?''-cakap guwa dalam hati.

 Tiba-tiba Arep bergegas masuk ke tandas mendapatkan guwa. dia main redah macam tu je? tak bayar? waktu tu Allah je yang tahu muka Arep macam mana. pucat gila. [bersambung]

Azmeer Ahmad Shahruddin